پارانوئیدهای سپید

سپیدی های روسیاه

پارانوئیدهای سپید

سپیدی های روسیاه

درباره من

شب که می‌میرد عزا می‌گیرم...روزها همیشه برایم جدایی به همراه داشته‌اند. شب‌ها که تو را در خواب می‌بینم انگار خودم را می‌بینم که بالاخره تنهایی را گم کرده است. تو بوی سیگار می‌دهی ...چقدر سیگار کشیدن در شب را دوست دارم. آدم با عرضه‌ای هستم. از پس کارای خودم بر می‌آم. با این وجود هنوزم دوست دارم گاهی زیر پتوی مامانم بخوابم و بهش بچسبم. عقیده دارم هیچ حقیقتی وجود نداره و همه چیز تصور ماست.(البته گویا قبل ازمن فیلسوفانی اینو گفتن) بالش‌هایم را هی می‌گیرم بغلم و خودم را یک گوشه‌ی خانه قایم می‌کنم هر جا که آرام‌تر باشد هر جا که گوشه‌تر باشد هر جا که دورتر باشد هر جا که پاییز تر باشد هر جا که زمینش سرد تر باشد ... ادامه...

آمار : 8301 بازدید Powered by Blogsky

آه و فغان برای گوش شنوا

گاهی چنان عاشق میشوم که میخواهم سر به بیابان بگذارم و گاهی چنان عاشق میشوم که میخواهم سر به بیابان بگذارم و گاهی چنان عاشق میشوم که میخوام سر به بیابان بگذارم .

کاش زندگی فقط عشق بود و گرمی دلش و حلاوت حسش و ارامش خیالش نه سردی دوری و تلخی صبر و غوغای درونش !

تسلیم شده ام ! تسلیم ماهیت سوررآلیسمی این حس ...

پروردگارا ؟

سیما 13 بهمن 1386 ساعت 11:09